Κ.Κ.Ε. ΡΟΛΟΣ , ΙΣΤΟΡΙΑ

 

___________________________

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1918 ως Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ)

Ιστορική αναδρομή

Σημαντικό ρόλο στο εργατικό κίνημα στη χώρα μας, έπαιξε η Φεντερασιόν (πλήρης επωνυμία στα ελληνικά Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης - Φεδερασιόν Σοσιαλίστα Οβραδέρα δε Σαλονίκι στα ισπανοεβραϊκά)[1] ήταν μια μεγάλη πολυεθνική εργατική οργάνωση της πόλης της Θεσσαλονίκης, με ιδρυτή και ηγέτη τον σοσιαλιστή Αβραάμ Μπεναρόγια το 1909,[2] και μέλη σοσιαλιστές εργάτες, προερχόμενους κυρίως από την προοδευτική εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και διάφορους διανοούμενους.

Σύσταση Φεντερασιόν

Στις 24 Ιουλίου 1909, την επομένη δηλαδή του εορτασμού της πρώτης επετείου της επανάστασης των Νεοτούρκων, η εβραϊκή, σοσιαλιστική, εργατική λέσχη με ονομασία Εργατικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης, συνενώθηκε με τη βουλγαρική Σοσιαλδημοκρατική Ομάδα (οι λεγόμενοι "στενοί"), δημιουργώντας τη Φεντερασιόν.[1] Στο πρώτο άρθρο του Καταστατικού της οργάνωσης δηλωνόταν πως "σκοπόν έχει να αργανώση το προλεταριάτο δια την πάλην των τάξεων.[3] Πολύ σύντομα η πλειοψηφία των "στενών" με επικεφαλής τον Βασίλη Γκλαβίνωφ αποχώρησε. Η βασική διαφωνία ήταν η ρεφορμιστική οργανωτική και ιδεολογική πλατφόρμα των Εβραίων της οργάνωσης και η συνεπόμενη τάση συνδιαλλαγής με τους Νεοτούρκους,

Τα γραφεία της Φεντερασιόν βρίσκονταν στην οδό Σχολείων απένατι από το κτίριο των Θυγατέρων της Ισραηλιτικής Ένωσης Θεσσαλονίκης.[6] Η Φεντερασιόν ίδρυσε Σοσιαλιστική Νεολαία το 1910, που αριθμούσε περί τα 250 μέλη. 

Η Φεντερασιόν σταδιακά έπεσε σε παρακμή, το μεγαλύτερος μέρος της ενσωματώθηκε στο ελληνικό σοσιαλιστικό κίνημα και από το 1918-19, στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (μετέπειτα Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος).

Όταν εντάχθηκε η Θεσσαλονίκη στην Ελλάδα, η οργάνωση υιοθέτησε το σύνθημα περί αυτόνομης Μακεδονίας[7] ενώ δεν αναγνώριζε ως τελεσίδικη την προσάρτηση της Θεσσαλονίκης στο ελληνικό κράτος. Κατά τις παραμονές της συνθήκης του Βουκουρεστίου, με κείμενο της προς το Διεθνές Σοσιαλιστικό Γραφείο όπως και σε άλλες περιστάσεις, υποστήριξε την άποψη περί αυτονομίας. Αυτό, σε συνδυασμό με την υποστήριξη στις κινητοποιήσεις των καπνεργατών της Μακεδονίας είχε ως αποτέλεσμα καταδιώξεις, φυλακίσεις και εξορίες από την ελληνική διοίκηση[8]. Παρ' όλα αυτά, η οργάνωση άντεξε μέχρι και το 1918, χρονιά στην οποία προσχώρησε στο Σ.Ε.Κ.Ε. (που αργότερα μετονομάστηκε σε Κ.Κ.Ε.)

Το νεαρό τότε ΣΕΚΕ αντιτάχθηκε εξαρχής στη Μικρασιατική Εκστρατεία χαρακτηρίζοντάς την ιμπεριαλιστικό και τυχοδιωκτικό πόλεμο. Εκτίμησε ότι αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης και των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, Βρετανίας και Γαλλίας, που ήθελαν να καταπνίξουν τον εθνικοαπελευθερωτικό για τους Τούρκους αγώνα του κεμαλικού κινήματος[20] και να κάνουν την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο.

Ο Αβραάμ Ελιέζερ Μπεναρόγια  ήταν Εβραίος δημοσιογράφος και πολιτικός. Υπήρξε ένας από τους πρώτους εκπροσώπους του σοσιαλιστικού κινήματος στον ελλαδικό χώρο. Πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Φεντερασιόν, του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ) και της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας.

___________________________

Ο Αβραάμ Μπεναρόγια γεννήθηκε στο Βιδίνιο της Βουλγαρίας το 1887 και ήταν ισπανοεβραϊκής (σεφαραδίτικης) καταγωγής.

Διωκόμενος για την πολιτική του δράση, κατέφυγε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Με τον ερχομό του άρχισε να ασχολείται ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις και δραστηριότητες της εκεί ισραηλιτικής κοινότητας, όπου πολύ γρήγορα αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος. Υπήρξε ο πρωτεργάτης της ίδρυσης της περιώνυμης Φεντερασιόν. Αρχικά ο Μπεναρόγια και οι ομοϊδεάτες του είδαν με συμπάθεια το κίνημα των Νεοτούρκων. Η βοήθεια που έδωσαν στο τουρκικό εθνικιστικό κίνημα ήταν έμπρακτη λαμβάνοντας μέρος στην επιθετική πορεία των Νεότουρκων προς την Κωνσταντινούπολη ενάντια στο σουλτάνο.Στη συνέχεια, λόγω των περιορισμών που έθεσαν οι τουρκικές αρχές προκειμένου να περιορίσουν το εργατικό κίνημα, αποστασιοποιήθηκαν από την Επιτροπή Ένωσης και Προόδου και ο ίδιος βρέθηκε στη φυλακή.[6]

Όταν η Μακεδονία ενσωματώθηκε στην Ελλάδα (τέλη του 1912) ο Μπεναρόγια ως ηγέτης της Φεντερασιόν πρωταγωνίστησε στο ελληνικό εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.

Το 1914 μετά από μια εικοσαήμερη μαχητική απεργία καπνεργατών εκτοπίσθηκε μαζί με τον Σαμουέλ Γιονά στη Νάξο, για δυόμισι περίπου χρόνια, ενώ το 1915 εξελέγη μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου ως βουλευτής της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης συνεργαζόμενος με το φιλομοναρχικό Λαϊκό Κόμμα.

Ο ίδιος που ίδρυσε το ΚΚΕ-Σοσιαλισμο .. ίδρυσε και την ΓΣΕΕ .. ο Μπεναρόγια .

________________________