ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

 

 
 
 

Είναι σημαντικό να έχουμε μια μικρή έστω γνώση Πρώτων Βοηθειών γιατί η άμεση δίκη μας επέμβαση ίσως σώσει μια ζωή.Ως κάτοχος του Ευρωπαϊκού Διπλώματος Πρώτων Βοηθειών θα σας ενημερώσω για μερικά έκτακτα περιστατικά και πως μπορείτε να λειτουργήσετε ψύχραιμα και ουσιαστικά

Για την προσφορά Πρώτων Βοηθειών απαιτούνται γνώσεις, διατήρηση ψυχραιμίας, ασφάλεια του διασώστη και του θύματος, αξιολόγηση της κατάστασης του θύματος, κλήση βοήθειας από το ΕΚΑΒ και παροχή Πρώτων Βοηθειών μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο, αφού βέβαια έχουμε πάντα κοντά μας ένα φαρμακείο. Το φαρμακείο πρέπει να βρίσκεται σε κάθε σπίτι, σε κάθε αυτοκίνητο, σε κάθε σχολείο και σε κάθε χώρο εργασίας.

Προσοχή: Ποτέ δεν πρέπει να δίνουμε φάρμακα χωρίς εντολή γιατρού. Ακόμη πρέπει να προσέχουμε την πολυφαρμακία και την κατάχρηση φαρμάκων.

Τι περιλαμβάνει ένα φαρμακείο

Φάρμακα:

1. Οινόπνευμα
2. Οξυζενέ
3. Αντισηπτικό
4. Παυσίπονο-αντιπυρετικό
5. Αντιϊσταμινική αλοιφή
6. Φυσιολογικός ορός (νερό εμπλουτισμένο με 0,09% χλωριούχο νάτριο)
7. Κορτιζόνη
8. Ψυκτικό σπρέι
9. Σπρέι για τραύματα & εγκαύματα

Υλικά:

1. Βαμβάκι
2. Γάζες αποστειρωμένες
3. Γάζες βαζελινούχες
4. Επίδεσμοι-τραυμαπλάστ
5. Λευκοπλάστ
6. Θερμόμετρο
7. Λαβίδα
8. Ψαλίδι
9. Σύριγγες μιας χρήσεως
10. Νάρθηκες
11. Παραμάνες
12. Γάντια μιας χρήσεως
13. Μάσκα ή μαντήλι τεχνητής αναπνοής
14. Φακός
15. Σημειωματάριο-στυλό

1. Εσωτερική αιμορραγία:

*Γνώρισμα αρτηριακής αιμορραγίας: το αίμα τρέχει κατά κύματα υπό το ρυθμό των κτύπων της καρδιάς & έχει ζωηρό χρώμα.

*Γνώρισμα φλεβικής αιμορραγίας: συνεχόμενη ροή του αίματος & σκούρο χρώμα.

• Καλούμε ασθενοφόρο
• Τοποθέτηση θύματος σε κατάλληλη θέση,ημικαθιστική (σε 45ο περίπου) αν η αιμορραγία είναι σε στήθος & θώρακα. Ύπτια με ελαφρώς ανασηκωμένα τα πόδια αν η αιμορραγία είναι στην κοιλιά.
• Χαλαρώνουμε σφιχτά ρούχα
• Ενθαρρύνουμε το θύμα
• Κρατάμε ζεστό το θύμα
• Δε δίνουμε τίποτα από το στόμα
• Έλεγχος αναπνοής & σφυγμού κάθε 5 ́
• Εάν δεν υπάρχει αναπνοή εφαρμόζουμε ΚΑΡΠΑ
• Εάν υπάρχει εσωτερική αιμορραγία στην κοιλιακή χώρα ενδέχεται να φουσκώσει η κοιλιά. Τοποθετούμε το θύμα ανάσκελα χωρίς μαξιλάρι με λίγο σηκωμένα τα πόδια και το κεφάλι τοποθετημένο στο πλάι σε περίπτωση εμετού.
• Εάν υπάρχει εσωτερική αιμορραγία στο θώρακα ή στο κεφάλι τοποθετούμε το θύμα σε ημικαθιστή θέση με ένα μαξιλάρι.

ΑΚΙΝΗΣΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

2.Εξωτερική αιμορραγία:

 

• Φοράμε γάντια.
• Πίεση: Πιέζουμε το σημείο που αιμορραγεί για 5 ́-10 ́ με την παλάμη.
• Πωματισμός: Εάν η αιμορραγία συνεχίζεται βάζουμε καθαρό επίθεμα

(γάζες ή καθαρό ύφασμα), στη συνέχεια βαμβάκι και τυλίγουμε σταθερά το τραύμα με ελαστικό επίδεσμο. Εάν συνεχίσει να αιμορραγεί προσθέτουμε και δεύτερο επίθεμα και συνεχίζουμε να επιδένουμε.

• Καλούμε ασθενοφόρο για την μεταφορά στο νοσοκομείο.

3.Ακρωτηριασμός:

• Επιδένουμε πάνω από το σημείο ακρωτηριασμού εάν δεν υπάρχει άρθρωση, αν υπάρχει πάνω απ’ αυτήν.
• Δεν χρησιμοποιούμε σύρμα ή σχοινί.
• Ο επίδεσμος ή το ύφασμα που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να έχει

φάρδος περίπου 10cm.

• Δένουμε σταυρωτά από κάτω & πάνω, κάνουμε κόμπο. Στο σημείο

αυτό στερεώνουμε ένα ξυλαράκι ή στυλό με κόμπο. Το περιστρέφουμε

έως ότου σταματήσει η αιμορραγία. Στερεώνουμε.

• Σημειώνουμε την ώρα που έγινε το δέσιμο (όχι πάνω από 1h διότι μετά

υπάρχει κίνδυνος νέκρωσης).

• Δεν ξεσφίγγουμε εμείς το δέσιμο παρά μόνο ο γιατρός διότι υπάρχει

κίνδυνος θρόμβου.

• Το κομμένο μέλος το ξεπλένουμε με καθαρό νερό μόνο όταν υπάρχουν

ξένα σώματα (π.χ. χώματα, πέτρες), το τυλίγουμε σε μεμβράνη ή

καθαρή σακούλα και μετά το τυλίγουμε σε καθαρό ύφασμα. Στη

συνέχεια το τοποθετούμε σε σκεύος με παγωμένο νερό ή παγάκια.

• Παραδίνουμε το ακρωτηριασμένο μέλος όταν φτάσει βοήθεια, ώστε να

μεταφερθεί μαζί με τον τραυματία στο νοσοκομείο για επανασυγκόλληση.

 

4.Τραύμα με Αιμορραγία στο Θώρακα

• Πιέζουμε με την παλάμη
• Καλύπτουμε την οπή με γάζες
• Από πάνω βάζουμε νάιλον ή αλουμινόχαρτο
• Από πάνω τοποθετούμε λευκοπλάστ σε σχήμα Π ώστε να μπορεί να

φύγει ο αέρας που ίσως να έχει εισέλθει

 

5. Τραύμα με Αιμορραγία στην Κοιλιακή Χώρα:

• Καλούμε ΑΜΕΣΑ βοήθεια.
• Τοποθετούμε το θύμα σε ύπτια θέση με τα γόνατα λυγισμένα.
• Εάν υπάρχει τραύμα στην κοιλιακή χώρα και έχουν εξέλθει τα σπλάχνα,

δεν προσπαθούμε να τα βάλουμε μέσα διότι υπάρχει κίνδυνος

περιτονίτιδας.

• Βρέχουμε ύφασμα ή γάζες με φυσιολογικό ορό και τα καλύπτουμε.
• Σκεπάζουμε το θύμα και τονώνουμε ψυχολογικά.
• Δεν δίνουμε τίποτα από το στόμα.
• Αν χάσει τις αισθήσεις του, τον τοποθετούμε σε θέση ανάνηψης

 

6. Εγκεφαλική αιμορραγία:

Συνήθως συμβαίνει σε μεγάλη ηλικία αλλά εμφανίζεται και σε νεαρά άτομα. Το 80% οφείλεται σε απόφραξη (ισχαιμικό) και το 20% σε αιμάτωμα.

Παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό:

• Υπέρταση (αλάτι, ζωικά λίπη κλπ)
• Αρτηριοσκλήρωση (αθηρωματική πλάκα)
• Κάπνισμα
• Σάκχαρο
• Άγχος

Συμπτώματα:

• Τραυλισμός
• Στράβωμα του στόματος
• Πέφτει το χείλος & τρέχουν σάλια
• Παράλυση (δεξιά ή αριστερή πλευρά ή εντελώς)
• Έντονος πονοκέφαλος (1-3 ημέρες)

Ά Βοήθειες (ΕΝΤΟΣ 3 ΩΡΩΝ)

• Κλήση ΕΚΑΒ
• Πλήρης ακινησία σε ημικαθιστή θέση στο κρεβάτι (το κεφάλι ψηλότερα

από το σώμα)

• Αφαίρεση ξένης οδοντοστοιχίας
• Χαλάρωση ρούχων
• Εάν υπάρχει απώλεια αισθήσεων τοποθέτηση του θύματος σε θέση

ανάνηψης

• Δεν χορηγούμε ΤΙΠΟΤΑ από το στόμα

 

7.Εγκαύματα:

Α. Καθολικό Έγκαυμα:

• Βγάζουμε αμέσως όλα τα ρούχα και ρίχνουμε κρύο νερό (εάν το ύφασμα έχει κολλήσει στο δέρμα δεν το αφαιρούμε. Το αφήνουμε και κόβουμε τα κομμάτια γύρω από αυτό).
• Αφαιρούμε ζώνες, κοσμήματα, ρολόγια
• Σκεπάζουμε το θύμα με ένα σεντόνι (ΟΧΙ με κουβέρτα). Αν γίνεται στερεώνουμε με τέτοιο τρόπο το σεντόνι ώστε αυτό να μην έρχεται σε επαφή με το δέρμα
• Δεν ενώνουμε ΠΟΤΕ δύο εγκαυματικές επιφάνειες μεταξύ τους διότι υπάρχει ο κίνδυνος να κολλήσουν.
• Ελέγχουμε τα ζωτικά σημεία του θύματος κάθε 5 ́.
• Αν χάσει τις αισθήσεις του τοποθετούμε το θύμα σε θέση ανάνηψης.

 

Β.Εγκαύματα 1ου και 2ου Βαθμού:

• Δροσίζουμε γρήγορα το καμένο μέρος σε κρύο νερό για 10 ́-20 ́. Το βάζουμε κάτω από τη βρύση ή μέσα σε κουβά ή στο νιπτήρα ή τοποθετούμε κρύες, υγρές κομπρέσες, όχι πάγο.
• Αφαιρούμε δακτυλίδια και κοσμήματα.
• Συνεχίζουμε το δρόσισμα με νερό για 10 ́. Έπειτα στεγνώνουμε απαλά

με καθαρό πανί.

• Αν υπάρχουν φυσαλίδες ΔΕΝ τις τρυπάμε (αν κάποια είναι έτοιμη να

σπάσει από μόνη της, τρυπάμε στη βάση με αποστειρωμένη βελόνα,

ώστε να μην υπάρχει ανοιχτή πληγή).

• Αν η φυσαλίδα έχει ανοίξει τότε βάζουμε αντισηπτικό (BETADIN), μια

βαζελινούχα γάζα και μια αποστειρωμένη γάζα.

• Αν το έγκαυμα 2ου και 3ου βαθμού έχει το μέγεθος περίπου παλάμης

τότε πρέπει το θύμα να πάει στο γιατρό. Καθώς επίσης και όταν το

έγκαυμα είναι στο λαιμό, στο πρόσωπο κλπ.

• Για εγκαύματα μικρής έκτασης, 3ου βαθμού, ξεπλένουμε με φυσιολογικό

ορό, στεγνώνουμε με γάζα και στη συνέχεια ψεκάζουμε με σπρέι. Στη συνέχεια εναποθέτουμε γάζα εμποτισμένη με ειδικό σκεύασμα (σε φαρμακεία) και πάνω από αυτή κανονική γάζα

 

8.Λιποθυμία:

Είναι η σύντομη απώλεια των αισθήσεων διάρκειας όχι μεγαλύτερης από λίγα λεπτά ( λόγω έλλειψης οξυγόνου).

Αιτίες:

• Ασφυκτικό περιβάλλον
• Νευροψυχικοί παράγοντες
• Υπερκόπωση
• Κακή φυσική κατάσταση

Συμπτώματα:

• Ωχρότητα
• Ψυχρός ιδρώτας
• Θόλωση στην όραση
• Βουητό στ’ αυτιά
• Ζάλη
• Ναυτία
• Αδυναμία

Συνέπειες:

*Απώλεια αισθήσεων

*Σφυγμός βραδύς

*Αναπνοή επιπόλαια

 

Α ́ Βοήθειες:

• Γυρίζουμε το θύμα στο πλάι, στη θέση ανάνηψης ή ασφαλείας και το κεφάλι σε υπερέκταση.
• Χαλαρώνουμε τα σφικτά ρούχα (ζώνη, γραβάτα).
• Δροσίζουμε με λίγο νερό.
• Αερίζουμε το χώρο και απομακρύνουμε τους περίεργους.
• Ελέγχουμε την αναπνοή και το σφυγμό.
• Όταν ξαναβρεί τις αισθήσεις του δίνουμε να πιει ζαχαρούχο υγρό.
• Όταν συνέλθει η έγερση να γίνει σταδιακά.

*Δεν πρέπει να σηκωθεί εάν δεν περάσουν 15 ́.

*Δεν δίνουμε χαστούκια, κολόνια, μεγάλη ποσότητα νερού στο πρόσωπο.

*Δεν δίνουμε να πιει τίποτα από το στόμα εάν δεν έχει συνέλθει πλήρως.

*Μία απλή λιποθυμία διαρκεί  1 ́.

*Εάν το άτομο καθυστερήσει να επανέλθει μάλλον οφείλεται σε παθολογικά αίτια

 

9.Διάσειση:

Η διάσειση είναι ένας εγκεφαλικός τραυματισμός. Το «κούνημα» δηλαδή του εγκεφάλου μέσα στο κρανίο ή σε σοβαρές περιπτώσεις ένα εγκεφαλικό αιμάτωμα ή μια ενδοεγκεφαλική αιμορραγία.

Μια διάσειση προκύπτει όταν το κεφάλι χτυπήσει σε ένα αντικείμενο ή ένα

κινούμενο αντικείμενο χτυπήσει το κεφάλι. Μια διάσειση μπορεί να προκληθεί

από μια πτώση, αθλητικές δραστηριότητες και αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Η

σημαντική κίνηση του εγκεφάλου προς οποιαδήποτε κατεύθυνση μπορεί να

προκαλέσει διάσειση. Ο χρόνος που ένα άτομο παραμένει αναίσθητο μπορεί

να υποδεικνύει τη βαρύτητα της διάσεισης.

Συμπτώματα

• Σύντομη ή μερική απώλεια συνείδησης · Ωχρότητα προσώπου
• Ναυτία ή εμετός (ρουκέτα)
• Ζάλη ή αστάθεια στο βάδισμα
• Αμνησία
• Υπνηλία
• Δέρμα κρύο
• Σφυγμός γρήγορος

Οι τραυματισμοί στο κεφάλι που έχουν ως αποτέλεσμα διάσειση, συχνά

σχετίζονται με τραυματισμό στο λαιμό και τη σπονδυλική στήλη. Προσέχουμε

ιδιαιτέρως όταν μετακινούμε ασθενείς που έχουν τραυματιστεί στο κεφάλι.

Α ́ Βοήθειες:

• Ακινητοποιούμε.
• Ελέγχουμε την αναπνοή.
• Τσεκάρουμε αν είναι καλά (με απλές ερωτήσεις).
• Κρατάμε το θύμα ζεστό.
• Αν πρόκειται για παιδί, το ξυπνάμε κάθε 1,5h και για ενήλικα κάθε 2,5h

για να βεβαιωνόμαστε ότι ξυπνάει, μας αναγνωρίζει και μπορεί να

κινηθεί.

• Μεταφορά σε νοσοκομείο αν υπάρχει απώλεια αισθήσεων, επίμονος

πονοκέφαλος, σύγχυση, εμετός τις πρώτες ώρες

Σύνδρομο μετα-διάσεισης, γνωστό επίσης ως postconcussive σύνδρομο ή PC, είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων που ένα πρόσωπο μπορεί να δοκιμάσει για τις εβδομάδες, τους μήνες, ή περιστασιακά τα έτη μετά από διάσειση. Μια διάγνωση μπορεί να γίνει όταν συμπτώματα ως αποτέλεσμα της διάσεισης υπάρχουν για περισσότερο από τρεις μήνες μετά από τον τραυματισμό, ή μπορεί να γίνει αρχικώς μέσα σε μια εβδομάδα ή δέκα ημέρες μετά του τραύματος. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν για πάνω από έξι μήνες.

Κρίσιμα θεωρούνται τα δύο πρώτα εικοσιτετράωρα.

 

10.Τραυματιςμός σπονδυλικής στήλης

Μεταφορά-Αντιμετώπιση εντός 3 ωρών

– Συμπτώματα Τραυματισμού:

α)Μόνο στη σπονδυλική στήλη:

• Πόνος
• Παραμόρφωση
• Αίσθηση του θύματος πως είναι κομμένο στα δύο.

β)Και στο νωτιαίο μυελό:

• Αίσθηση καψίματος ή μυρμηγκιάσματος
• Απώλεια κινητικότητας (παραπληγία)
• Ακράτεια

Α ́ Βοήθειες:

ΑΥΣΤΗΡΗ ΑΚΙΝΗΣΙΑ κεφαλιού και σώματος.

• Καλούμε το ΕΚΑΒ.
• Ακινητοποιούμε το κεφάλι με τα δύο χέρια και τοποθετούμε βαριά

αντικείμενα δεξιά και αριστερά στο σώμα του θύματος για στήριξη.

• ΜΟΝΟ σε περίπτωση που δεν υπάρχει αναπνοή εκτελούμε ΚΑΡΠΑ.
• Τονώνουμε το ηθικό του θύματος και το προτρέπουμε ώστε να μην

κινηθεί.

ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ:

Πριν την οποιαδήποτε μετακίνηση πρέπει να εξασφαλιστεί η σταθερότητα σε οριζόντια θέση και ελαφρά κατά μήκος έλξη. Απαγορεύεται η σπονδυλική κάμψη και περιστροφή. Η μετακίνηση γίνεται τουλάχιστον με δύο διασώστες, ο ένας ελέγχει την λεκάνη και ο δεύτερος τους ώμους διατηρώντας αυτές τις δύο περιοχές όσο το δυνατόν παράλληλες. Ο ασθενής μετακινείται είτε σε ύπτια, είτε σε πρηνή (μπρούμυτα) θέση, ανάλογα με τις σύνοδες βλάβες που έχει, πάνω σε σταθερή επιφάνεια.

Αν ο ασθενής βρεθεί μέσα στο νερό, προσπαθούμε να επιτύχουμε αυτός να επιπλέει στην επιφάνεια του νερού, υποστηριζόμενος στο κεφάλι και τους ώμους. Συνηθισμένο λάθος που γίνεται κατά την μεταφορά του στην ξηρά είναι η ελλιπής στήριξη του κεφαλιού με αποτέλεσμα την αιώρηση του. Αντίθετα η ακινητοποίηση του σώματος μέσα στο νερό, πάνω σε σταθερή επιφάνεια, είναι ασφαλής και ευκολότερη.

Ακόμα και χωρίς σημαντική απώλεια αίματος οι ασθενείς με κάκωση της σπονδυλικής στήλης παρουσιάζουν shock, μειωμένο αερισμό των πνευμόνων, υπόταση και βραδυκαρδία. Για τον λόγο αυτόν είναι χρήσιμη η άμεση χορήγηση Οξυγόνου με μάσκα, ο συνεχής έλεγχος της καρδιακής συχνότητας και της αρτηριακής πίεσης.

 

11.Αφαίρεση κράνους μετά από ατύχημα:

Αφαιρείται μόνο εάν χρειάζεται ΚΑΡΠΑ. Εάν το θύμα αναπνέει συνήθως

είναι επικίνδυνο να αφαιρεθεί το κράνος.

Έρευνα της Γερμανικής Λέσχης Αυτοκινήτου (ADAC) και επιστημόνων που ασχολούνται με τις συνθήκες των ατυχημάτων, αναφέρουν ότι πρέπει το κράνος να αφαιρείται. Και αυτό γιατί:

• Απελευθερώνουμε τον αεραγωγό του θύματος βοηθώντας έτσι την αναπνοή του.
• Ελέγχουμε την αναπνοή του θύματος.
• Εάν χρειάζεται μπορούμε να εφαρμόσουμε ΚΑΡΠΑ.
• Ακινητοποιούμε το κεφάλι και τον αυχένα του θύματος.
• Εντοπίζουμε και στη συνέχεια αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά μια

εξωτερική αιμορραγία στο κεφάλι.

Χρειάζονται δύο ειδικευμένοι διασώστες που διαθέτουν αυχενικό κολάρο. Εάν δεν υπάρχει κολάρο πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να στηρίξουμε το κεφάλι με τα χέρια ίσως για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως ότου έρθει ασθενοφόρο).

Δεν αφαιρούμε το κράνος εάν είναι παραμορφωμένο. Σταματάμε τη διαδικασία αφαίρεσης εάν ο τραυματίας μας αναφέρει δυσκολία στην αναπνοή, έντονο πόνο, εάν ακούσουμε τριγμό στον αυχένα κατά τη διάρκεια των χειρισμών μας ή εάν οι συνθήκες γίνουν επικίνδυνες για εμάς και κινδυνέψουμε από τρίτους παράγοντες.

 

12. Έμφραγμα:

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου, κοινώς γνωστό ως καρδιακή προσβολή, προκαλείται από αιφνίδια διακοπή της ροής του αίματος προς την καρδιά.

Η κύρια αιτία του εμφράγματος του μυοκαρδίου είναι η απόφραξη της αρτηρίας που τροφοδοτεί με αίμα την καρδιά. Όταν συμβεί ξαφνική αποοφραξημίας από τις στεφανιαίες αρτηρίες, τα κύτταρα των μυών της καρδιάς δεν είναι πλέον σε θέση να λάβουν επαρκή ποσότητα οξυγόνου. Επειδή δεν μπορούν να λειτουργήσουν, η καθυστερημένη αποκατάσταση της παροχής αίματος θα τα θανατώσει. Τα μυϊκά κύτταρα της καρδιάς είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στην έλλειψη οξυγόνου. Ο βαθμός της βλάβης που προκαλείται σε αυτή την περίπτωση εξαρτάται από το μέγεθος της αρτηρίας που υφίσταται την απόφραξη.

Παράγοντες:

Κάθε ξεχωριστός παράγοντας αθροίζεται με άλλους, εφόσον υπάρχουν και έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος σε σημαντικό βαθμό για να συμβεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Οι γνωστοί παράγοντες δεν ευθύνονται ομότιμα στο βαθμό πρόκλησης της στεφανιαίας νόσου ενώ ανευρίσκονται σε ποσοστό μέχρι και 60% στους ασθενείς με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, υπογραμμίζοντας έτσι ότι μερικοί άλλοι αδιερεύνητοι ακόμη παράγοντες εμπλέκονται στην παθολογική αυτή διεργασία. Κάποιοι από τους παράγοντες οι οποίοι είναι δυνατόν να τεθούν υπό έλεγχο, είναι οι εξής:

• Ο διαβήτης
• Η υπέρταση
• Το κάπνισμα
• Η υψηλή χοληστερόλη
• Η κληρονομικότητα
• Το υπερβολικό βάρος (όχι ανεξάρτητα αλλά μέσω επίτασης άλλων

παραγόντων κινδύνου)

• Η ανθυγιεινή διατροφή
• Το άγχος
• Η έλλειψη σωματικής άσκηση
• Οι κακές διαπροσωπικές σχέσεις

Σημαντικοί παράγοντες οι οποίοι δεν μπορούν να τεθούν σε έλεγχο αλλά επιβάλλουν την εντατικότερη λήψη μέτρων για τροποποίηση των προηγούμενων είναι:

• Το κληρονομικό ιστορικό (στεφανιαίας νόσου)
• Το φύλο (πρωιμότερη επιβάρυνση των ανδρών)
• Η ηλικία (όσο αυξάνεται τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος). Συνήθως η πιο

επίφοβη ηλικία είναι 40-60 ετών.

Συμπτώματα:

Οι ενδείξεις που φανερώνουν ότι η παροχή αίματος προς την καρδιά έχει διαταραχτεί προσωρινά προηγούνται συχνά ενός εμφράγματος του μυοκαρδίου. Οι ενδείξεις αυτές διαρκούν κατά κανόνα μόνο μερικά λεπτά της ώρας. Σε πολλές όμως περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι αιφνίδια, χωρίς προκαταρκτικά ενοχλήματα. Κάποιες τέτοιες ενδείξεις είναι οι εξής:

• Αίσθηση πίεσης ή σφιξίματος στο στήθος.
• Πόνοι στο στήθος, οι οποίοι μπορεί να διαχέονται στον ώμο, το χέρι, το

λαιμό, ή και το σαγόνι. Η ένταση του πόνου διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο σε σημείο που μπορεί να κυμαίνεται από ένα απλό συνεχές βάρος έως και να απουσιάζει ολοκληρωτικά (ειδικώς στους χρόνια διαβητικούς ασθενείς) . Συνήθως αναφέρεται ως διαξιφιστικός (σαν ξίφος) πόνος. Στις πιο πολλές περιπτώσεις παρουσιάζεται μια δυσφορία στο κέντρο του στήθους το οποίο διαρκεί λίγα λεπτά, φεύγει και μπορεί να ξαναέλθει.

• Μούδιασμα στο αριστερό χέρι, σαγόνι.
• Ξαφνικός πόνος στην άνω κοιλιακή χώρα με συνοδούς εμέτους πολλές

φορές.

• Τάση λιποθυμίας
• Ωχρότητα
• Εφίδρωση
• Δυσχέρεια στην αναπνοή
• Ακανόνιστος χτύπος καρδιάς (αρρυθμία) που συμβαίνει για πρώτη

φορά.

• Απώλεια αισθήσεων
• Αίσθημα επικείμενου θανάτου

Αρχικά τα συμπτώματα εμφανίζονται κατά την σωματική κόπωση ή ψυχική υπερένταση, ενώ αργότερα εμφανίζονται και κατά την ξεκούραση.

Σε περίπτωση εμφράγματος του θύμα δείχνει με όλη την παλάμη το σημείο που πονάει. Ενώ σε νευρόπονο συνήθως δείχνει με το ένα ή τα δύο δάχτυλα

Α ́ Βοήθειες:

ΜΕΣΑ ΣΕ 3 ΩΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΚΟΜΙΣΤΕΙ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.

• Καλούμε το 166, προκειμένου να έρθει το συντομότερο δυνατό ένα ασθενοφόρο. Στην περίπτωση του εμφράγματος η ταχύτητα παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί κάθε λεπτό που

περνά, χάνεται καρδιακός μυς.

• Αν ο ασθενής έχει τις αισθήσεις του, τον τοποθετούμε σε άνετη ημικαθιστή θέση (τοποθετούμε μαξιλάρια), χωρίς να κινείται, για να μπορεί να αναπνέει ανεμπόδιστα και να μην κουράζεται η καρδιά.
• Χαλαρώνουμε την ζώνη ή άλλα ρούχα που τον πιέζουν.
• Ανοίγουμε παράθυρο για περισσότερο οξυγόνο.
• Τόνωση ηθικού.
• Η λήψη ασπιρίνης (διαλυμένη είναι καλύτερα), λόγω της θρομβόλυσης

που προκαλεί, προτείνεται ως βοήθεια εκτός κι αν δεν πρέπει να πάρει

λόγω π.χ. αλλεργίας.

• Υπογλώσσια μόνο αν είναι δικά του.
• Αν καταλάβουμε πως ο ασθενής έχει χάσει τις αισθήσεις του, τότε τον

τοποθετούμε σε θέση ανάνηψης, δηλαδή, πλάγια με το κεφάλι στραμμένο προς τα πίσω. Σε αυτήν την θέση αποφεύγουμε το ενδεχόμενο της εισρόφησης. Εάν πάθει ανακοπή κάνουμε ΚΑΡΠΑ μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο.

• Μόνο αν δεν μπορεί να προσεγγίσει ασθενοφόρο, μπορούμε να μεταφέρουμε τον ασθενή με ιδιωτικό όχημα στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Σε αυτήν την περίπτωση προσέχουμε πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της μεταφοράς αποφεύγοντας τις βίαιες κινήσεις.

Μετά από ένα έμφραγμα ο ασθενής πρέπει να βελτιώσει τις διατροφικές του συνήθειες και να ασκείται. Η πιο ενδεδειγμένη άσκηση είναι το περπάτημα με τέτοιο ρυθμό ώστε το άτομο να λαχανιάζει ελαφρώς.

 

13.Ανακοπή:

Στην αιφνίδια καρδιοαναπνευστική ανακοπή το άτομο χάνει αιφνιδίως τις αισθήσεις του, όπως και στην απλή λιποθυμία, αλλά επιπρόσθετα, ο άνθρωπος δεν αναπνέει και δεν έχει ψηλαφητό σφυγμό διότι διακόπτεται η αναπνοή και η κυκλοφορία του αίματος. Συνήθως δεν έχει συμπτώματα.

Εάν χαθεί πολύς χρόνος κατά την αποκατάσταση της αναπνοής και της κυκλοφορίας ο οργανισμός παθαίνει ανεπανόρθωτες βλάβες και η κυκλοφορία δεν μπορεί να επανέλθει.

Η καρδιακή προσβολή απειλεί άμεσα την ζωή. Οφείλεται σε σοβαρές αρρυθμίες πάνω σε έδαφος οξέος ή παλαιού εμφράγματος μυοκαρδίου.

Α ́ Βοήθειες:

• Καλούμε επειγόντως το 166. Πρέπει να του χορηγηθεί οξυγόνο.
• Αρχίζουμε αμέσως ΚΑΡΠΑ μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο.

Το καλύτερο βέβαια θα ήταν να υπάρχει κοντά απινιδωτής για άμεση ηλεκτρική ανάταξη. Δυστυχώς στη χώρα μας η δυνατότητα αυτή είναι περιορισμένη

 

14.Επιληψία:

Είναι η διαταραχή της φυσιολογικής ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου. Αν και η επιληψία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία είναι πολύ πιο συνηθισμένο οι αρχικές της εκδηλώσεις να εμφανιστούν κατά την παιδική ή την εφηβική ηλικία. Όταν η επιληψία εμφανίζεται σε άτομα <14 ετών, το 95% θεραπεύεται πλήρως εάν ακολουθηθεί σωστή φαρμακευτική αγωγή για περίπου 3 έτη. Σε ενήλικα άτομα οι κρίσεις επιληψίας ελέγχονται με φαρμακευτική αγωγή.

Συμπτώματα:

Εμφανίζεται η λεγόμενη επιληπτική αύρα:

• Το θύμα αισθάνεται μία έντονη μυρωδιά καμένου λάστιχου.
• Ζαλίζεται
• Χάνει τις αισθήσεις του
• Εμφανίζει ακαμψία για περίπου 20 ́ ́
• Συσπάται ο λάρυγγας
• Σταματάει η αναπνοή
• Εμφανίζονται σπασμοί (πρώτα από τα άκρα και μετά σε όλο το σώμα) · Γυρίζουν οι οφθαλμοί
• Βγαίνουν αφροί από το στόμα (ενδέχεται να έχουν χρώμα ροζ λόγω

τραυματισμού της γλώσσας).

• Ενδεχόμενο ακράτειας (ούρων & κοπράνων)

Μετά από 3 ́-4 ́:

Το θύμα χαλαρώνει και επανέρχονται οι αισθήσεις του

 

Α ́ Βοήθειες:

• Χαλαρώνουμε τα ρούχα γύρω από το λαιμό και βάζουμε κάτι μαλακό κάτω από το κεφάλι του για να μην τραυματισθεί.
• Απομακρύνουμε τυχόν αντικείμενα γύρω από τον πάσχοντα που μπορεί να τον τραυματίσουν.
• Ζητάμε από τους περίεργους να φύγουν με εξαίρεση αυτούς που θέλουμε να μας βοηθήσουν.
• Όταν σταματήσουν οι σπασμοί τοποθετούμε τον πάσχοντα σε θέση ανάνηψης και βεβαιωνόμαστε ότι αναπνέει. Αν δούμε ότι έχει μελανιασμένο πρόσωπο ίσως έχει γυρίσει η γλώσσα του και κάνουμε «ώθηση σιαγόνας».
• Παραμένουμε κοντά του μέχρι να συνέλθει.
• Όταν ο πάσχων συνέλθει τελείως τον συμβουλεύουμε να ενημερώσει

το γιατρό του για την τελευταία κρίση.

• Καλούμε ασθενοφόρο αν για πρώτη φορά εμφανίσει σπασμούς

κάποιος, αν η απώλεια αισθήσεων κρατήσει πάνω από 10 ́ ή εάν εμφανίσει επαναλαμβανόμενα επεισόδια.

ΠΡΟΣΟΧΗ

• Ο πάσχων δεν πρέπει να μετακινηθεί παρά μόνο εάν κινδυνεύει.
• Δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να ακινητοποιήσουμε τον πάσχοντα.
• Δεν πρέπει να βάλουμε τίποτα στο στόμα του, ούτε πρέπει να

προσπαθήσουμε να το ανοίξουμε.

• Δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε τις αισθήσεις με

χαστούκια και τραντάγματα. Ο ασθενής θα επανέλθει μόνος του μετά το τέλος της κρίσης